Munda de la madre

Munda de la madre - część druga.

Żyjemy w świecie dualnym. Dlatego gdy jest czerń, na przeciwko wychodzi biel. Dlatego musi powstać kontra do poprzedniego wiersza. Dopiero obejmując te dwie części jesteśmy w stanie powiedzieć, co tak naprawdę się stało, a i tak to nie jest prawdą. Gdyż prawda leży ponad wszystkim co obejmujemy swoimi ziemskimi zmysłami. Tu tylko odgrywamy role, do wyboru dwie - czarną lub białą, choć sporo osób wybiera również szarości, jeśli się da. I tak czas na drugą część Munda de la madre...

Munda de la madre

Gdzieś niedaleko stąd

jest świat matek doskonałych

I Ty Mamo taką dla mnie byłaś

Kochająca i czuła

Obejmująca i karmiąca

Matka żywicielka

jak świat wielka

Za każdy moment,

gdy spojrzałaś na mnie

dziękuję Ci Mamo

Za każdy gest

i każdy uśmiech.

To Ty mnie karmiłaś

i ubierałaś

poiłaś

i uczyłaś

Dzięki Tobie wiem,

jak iść przez świat

i co się liczy

Wiara Twa we mnie

nie raz mnie wspierała

gdy na kolana upadałam

I choć ciężko mi było

Ty zawsze przy mnie byłaś

Jak słońce oświetlałaś 

dalszą drogę,

której ja nie widziałam

I teraz, choć jesteś daleko

i los nas rozdzielił

wiem, że myślisz o mnie

i dobrze mi życzysz

jak i ja Tobie

I kiedyś Mamo spotkamy się znowu

i powiemy sobie, jak bardzo się kochamy

Bo jesteś moją ukochaną Mamą

I jedyną jaką mam.

Dziękuje za Twoje łzy i sny

choć różne od moich

spotkałyśmy się

ja i ty

I nawet gdy Cię nie będzie

Twój krok na zawsze zostanie

w mej pamięci 

i poprowadzi mnie dalej

ku boskiej chwale

Choć jeśli możesz Mamo

to przy mnie jeszcze bądź...