Biegnąca z wilkami 3

Dziś powstał tylko jeden wiersz, ale za to bardzo mocny wyciskacz łez. Nie podejrzewałabym się o stworzenie go, gdyby nie niezbite dowody. Cóż, są takie wiersze, które działają jak katharsis, oczyszczają. Mnie on oczyścił i wycisnął tonę łez... Właśnie skończyłam płakać, więc mogę go tu zapisać. Wiersz nosi tytuł Munda de la Madre i jak zwykle jest cytatem z "Biegnącej z wilkami"

Munda de la Madre

Świat Matki

nigdy nie chciałam go poznać

uciekałam od niego

daleko

za miedzę, za góry i lasy

daleko

Matko, uciekałam przed tobą

bałam się ciebie

i twoich mroków

uciekałam

chowałam się

i miałam nadzieję,

że mnie nie znajdziesz

Zła Matko

pochłaniająca wszystko

bałam się ciebie

a teraz

przystanęłam

I stoję

próbuję opanować strach

i spojrzeć

i choć się boję co zobaczę

chcę spojrzeć

i miliony myśli

przez mą głowę przepływa

i wyobrażenia podsuwa

okrutne obrazy

ale ja chcę spojrzeć

mimo wszystko

choć boję się, mamo

boję się co zobaczę

boję się tego mroku

boję się robactwa

które być może jest 

w twoich myślach i sercu

mamo, boję się.

ale gdy tak stoję

gdy tak stoję w bezruchu

każda sekunda 

przygotowuje mnie

na spotkanie ciebie

i nadejdzie ten dzień

gdy me serce przestanie

tak mocno bić

i uspokoi się

i wtedy spojrzę

i co zobaczę

to zobaczę

przyjmę każdy obraz

i ten z robakami

i ten dobrotliwej staruszki

bo niedługo zestarzejesz się mamo

i będziesz mnie potrzebować

jak i ja potrzebowałam ciebie

ale ciebie nie było mamo

ale ja przy tobie będę 

będę, choć się będę bała

i będę przerażona

i będę wstrzymywać oddech

ale będę

bo jesteś moją mamą

i nie mam innej

prócz ciebie

taką mi ciebie dano

i choć łzy będą kapać ukradkiem

ja będę przy tobie stała

a potem sobie pójdę

choć ty będziesz taka mała

pójdę odpocząć mamo

pójdę za góry i lasy

wprost do tęczowej doliny

tam zwołam wszystkie matki

i poproszę by mi opowiedziały

jak to jest być mamą

bo przecież są na świecie 

dobre i łagodne mamy

i one wspierają dzieci

i są przez nich kochane

i nauczę się tego mamo

i powrócę znowu do ciebie

ale ty już odejdziesz

będę szukać cię w niebie

i będę płakać siarczyście

że nie było nam dane

pobyć na tym świecie

i być przez siebie kochane