Wiersze z dawnych lat

pozostałość pozostałości

przekracza granicę nieskończoności

uwikłanie znajduje rozwiązanie

gdy zagadka zwykła wydaje się gładka

poezji wkracza czar

przygotuj więc swój wywar z codzienności

wrzuć tam odrobinę piękności

dodaj łyżeczkę harmonii

i zamieszaj wszystko wolniej

zwolnij tempo zastygnij w bezruchu

i przysłuchuj się bez słuchu

pojawią się obrazy i melodie

dobrze znane choć nieco zapomniane

flet i lutnia, tam-tam z gongiem

już powstaje nowy porządek

niech nowy obraz się wyłoni

i to co stare przysłoni

wnet życie na dobre się odmieni

i pojawi się więcej dobrej przestrzeni

(z głowy Magdaleny, co przebywa w zieleni)

***

z pomruku lwa

z szeptu trawy

ze śpiewu skowronka

rodzi się cisza

przechadza się ona spokojnie

pomiędzy twoimi myślami

i czeka sobie spokojnie

aż znowu ją zauważysz

mruczy sobie czasami

malując białe łabędzie

słysząc jak ci jest między nami

a tutaj ciebie nie będzie

czeka cierpliwie na ciebie

mój piękny drogi aniele

w ciszy poznany okruszek

czasem znaczy tak wiele

***

w żywym ogrodzie

gdzie rośliny jakby świecą

powleczone złotą poświatą

spotykam Jofiela

on się ciągle śmieje

w ręku trzyma księgę

w której jest wszystko zawarte

ale nigdy nic mi nie mówi

tylko ciągle stawia pytania otwarte

a ja mu odpowiadając znajduję odpowiedzi

i przekazuję dalej ludziom jak na spowiedzi

z uśmiechem dla wiecznie mnie rozśmieszającego Jofiela :)

***

poczucie humoru biega koło ciebie

próbuje zwrócić twoją uwagę

skacze, fika koziołki, pokazuje język

lecz ty uparcie stoisz na straży swej (po)ważności
i nie pozwalasz rozgościć się wesołości.

lecz poczucie humoru siłę i serce ma wielkie
dlatego jest ciągle przy tobie i robi wysiłki wielkie
nadal się stara, wykonuje wygibasy,
tańczy, śpiewa i maluje
licząc, że serce twe rozraduje.

ale ty postanowiłeś zamilknąć
i patrzysz na życie z wyższością
by się oby tylko nie potknąć i nie wybuchnąć złościa.

a tu poczucie humoru już dłużej nie wytrzymało
i bach! kamień pod nogi śmiało podało.

ty fik. balon poważności znikł
zrobiło się przez chwilę cicho
marsowa mina na twarz wystąpiła
iii…. wreszcie…. JEST! TA CHWILA!

Uśmiech na twarzy zawitał,
minę uśmiechniętą przywitał

najpierw nieśmiało a potem zaczął trząść całe ciało

i tak sobie siedzieli i się ze siebie śmieli.

***

ciężka firana opada

i odsłania niewinne dziecko

uśmiecha się i wyciąga rączki

kwiaty dotykają go

głaszczą i pieszczą

wiedzą, że przed dzieckiem Życie

kwiaty i drzewa wiedzą,

że życie jego będzie na początku bardzo trudne

ale wiedzą też, że na koniec zbierze dobre plony

dlatego już teraz kwiaty te

próbują je pocieszyć i utulić

dodać sił, by dobrze zadanie swe spełniło

dziecko zanim się narodziło

żyło w przestrzeni gdzie

okiem nie sięgnąć była wolność

ogromna wielka wolność

dusza dziecka nic nie musiala robić

po prostu była

otoczona gwiazdami i planetami

z dniem narodzin wzięła na siebie zadanie

obiecała, że wypełni je dobrze

nawet jeśli nie będzie rozumiana przez wszystkich

początkowo zroszona łzami

bita i głodzona

wznosiła się wyżej i wyżej

i nic nie mogło jej złamać

przetrwała najgorsze zawieruchy i śnieżyce

po to, by światło zawitało na Ziemi

i rozprzestrzeniło się w przestrzeni

i wie, że ten dzień jest już blisko…

[w podzięce za dar życia dla moich rodziców i możliwość zrodzenia się tu na Ziemi, w tej przestrzeni]

***

U Źródła

wybieram się na wycieczkę do Źródła
siadam sobie na podłodze i milczę
zamykam oczy po to by widzieć jednym
wyciszam się i siedzę

na wycieczkę do Źródła nic nie potrzeba
wystarczy jedna decyzja i cisza mile powitana
możesz tam dotrzeć w każdej chwili choćby tej

Twa decyzja na Ciebie czeka
Źródło czeka

po wycieczce, gdy wrócę do tu i teraz
opowiem co widziałam i słyszałam,
jak wtedy, gdy druidzi wyszli mi na spotkanie
pod drzewem i prosili o przekazanie kilku słów
„Niech objawi mi się wiedza, do której mam dostęp”.
Kazali przekazać ludziom, by wciąż to powtarzali.
Bóg chce, by kapłani zmyli grzech ukrycia wiedzy.

marzyła im się władza, dostali ją,
lecz świat upadał przez to nie raz.
teraz musimy zrobić coś czego jeszcze nie było.
czego historia ludzka nie zna.

odnaleźć Źródło musi każdy człowiek
i tam odpowiedzi szukać.

Niech objawi mi się wiedza, do której mam dostęp.
powtarzaj…

***

Z pozdrowieniami od Przewodnika

jeśli chcesz, by energia z Praźródła

płynęła do ciebie strumieniem

wspierając twe życie

„Otwórz się na miłość” powiedział Przewodnik

Otwórz się na miłość

to co zapamiętałam

to przekazałam.

i Dar Łagodności wraz z Aniołem

pojawił się

zachęcając do porzucenia

walk i konfliktów.

W tym momencie wzeszło Słońce

na chwilę, by przypomnieć o Prawdzie.

Przez Dar Łagodności otwórz się na miłość

otwórz się.

***

w objęciach Anioła Istoty Miłości
w objęciach Boga Ojca i Boskiej Matki
w objęciach Anioła Stróża

zanoszę prośbę do wszystkich
szamanów, uzdrowicieli, magów,
mistrzów, czarownic i wróżek

dziś jest ten dzień.
zwróćcie wolność ludzkości.

tak, jak i ja to zrobiłam.

przyjmuję dar wolności
i dzielę się nim z innymi.

nie utracicie mocy, jeśli zwrócicie ją ludziom,
ze Źródła będzie ona do was ciągle płynęła.

akt odwagi i poświęcenia ego

w imię lepszego świata.

zwracając wolność innym,
zwrócicie wolność sobie.

jesteśmy kochani miłością bezgraniczną,
która nieustannie na nas spływa.

i od tego zaczyna się życie.
Miłości zawdzięczamy dar życia.

ten akt uwolnienia
niech będzie ku chwale miłości
i z miłością zrobiony.

Kochające serce Boga
jednoczy się dziś z sercem ludzkości
by objawić się w Jedni
wkrótce widocznej.

***

czas który nie jest czasem
bo przecie on nie istnieje

źródło, które daje życie

ze źródłem przez istnienie

istota duchowa z ludzkim doświadczeniem

to nie to samo co człowiek z duszą

polaryzacja, która zanika

gdy przechodzisz na drugą stronę

wyzwolenie wkrótce osiągnięte

dostąpi zaszczytu wśród masy ludzkiej

serc ogrom światło przyjął

by zasiąść nad brzegiem rzeki

i skosztować darów wszechbytu.

***

Wiersz dla siebie

Gdy każdego ranka się budzisz
stwórz nowy obraz pełen ciepłych kolorów
pięknych zapachów i dźwięków

podziękuj za dar życia
za piękne fale na oceanie
za cud słońca i księżyca
za cud dnia i nocy

za mrówkę pięknie pracującą
za niedźwiedzia spacerującego po lesie

za wiatr i za ogień
za powietrze i wodę.

pokłoń się trawie
i najmniejszemu źdźbłu

bądź zawsze wdzięczna
za cud istnienia

z takim początkiem
później może być
już tylko lepiej i lepiej

dbaj o spokój w środku
a wypromieniuje on na zewnątrz

na obłoku tuż obok ciebie
mieszkają Anioły o jasnych skrzydłach

a tuż obok nich są wróżki i elfy

w promieniach boskiej chwały zanurzone
ocierają swe skrzydełka i malują kolory

podziękuj im za przybycie i opiekę
i ukłoń się Życiu.

***

Przestrzeń między łopatkami

wypełniona blaskiem

Urok chwili trwającej wiecznie

gdyż tylko wieczność jest wieczna

Zakątek uroczy znaleziony przypadkiem

w miłosnym uścisku wiwatuje radnie

Gdy nadchodzi noc duch czuwa nad snem

gdy się obudzimy radość uśmiechem powita

Nas

***

Gdy Kubuś Puchatek
wsadza łebek do środka
garnka, by wylizać miodek
ja uśmiecham się
myślę sobie
„Mały łakomczuszek,
ale uroczy”

są osoby i sytuacje,
którym wybaczamy
z lekkością.

proszę o moc i siłę,
by móc zawsze wybaczać
tak łatwo
z uśmiechem

***

Czy kamienie mają oczy?
czy widzą co robię?
czasami się do nich uśmiecham
i mówię: „Cześć, co słychać?
dawno się nie widzieliśmy”
i wtedy słyszę jego śmiech
„Oj dawno, dawno, choć to chwilka była
znam cię i kocham
dziękuję za rozmowę. dziś już mało kto
z nami rozmawia.
bądź pozdrowiona
anielska duszyczko


***